YAĞMURLU ,AMA ÇOK GÜZEL BİR GÜNDÜ

Aylardan ağustos, daha ilk günleri.... 1 aylık tatilini bitiren can yeğen, '' halacım ben gitmeden ailecek veda kahvaltısı yapalım '' diyor telefonun ucundan... Valide sultan dört köşe bu habere, ama o gün keyifsiz olduğunu söyleyip  gelemiyor...

Halbuki geldiğimiz  o saatlerde ,gün  böylesine güzeldi başlarken..
Martılar denizde, güneş en tepede, ama arkada toparlanan kara bulutlarda erkete de idi !!

Havada o bildik  sıcak, tatlı ,nemli   ağustos havası yerine, puslu, yarı kapalı, rüzgarlı haller vardı

Can yeğen ,  Danimarka'ya okuluna dönmeden ,kardeşini  ve annesini de alıp ailecek bir kahvaltı sabahında Çubuklu'da ,hayal kahvesinde buluştuk.

Kahvelerimizin keyfini çıkartırken gök karardı,

ardından da o şahaser yaz yağmurunun görkemli senfonisi başladı, yağmurun yere, denize düşüş sesleri, gürleyen gökyüzü, damalacıkları yüzümüze savuran rüzgar, adeta yanaklarımızı okşayan tatlı ılık rüzgar çok keyifliydi gerçekten...

peki ya siz ? yaz yağmurlarını severmisiniz ?
daima sevdim ben... sessiz... kederli... ve çok renkli !

belki  yağıp geçeceğini bildiğimden.. belki içimizi temizleyeceğinden...belki doğaya sunacaklarından, belki o miss gibi toprak kokusundan , bir yandan da her yeri temizlediğinden olsa gerek o yağmur sesini ve sonrasını çok severim işte, her defasında..

martılar halinden memnundu , karabatakları izlemekse çok keyifli !

İstanbul her zerresinde, her damlayla  arınırken, gözlerimiz yavaş yavaş açılan, maviliğe geçmeye hazırlanan gökyüzünde takılıydı....

Az sonra da sanki hiiçç böyle yağmamış gibi ıslak elbiselerini çıkartıp, günlük güneşlik kupkuru İstanbul elbiselerini giyivermişti bile ....

deniz ve dalgalar  bir anda, yeniden o irili ufaklı oyuncaklarıyla sandallarla oynamaya başlamıştı.

Ne zaman huzur desem.. ne zaman sessizlik desem... ne zaman içimdekileri denize dökmek istesem tek adrestir buralar !!!!
Deniz kenarları, sahiller gibisi yok ....
,

O gün ağustosun başıydı ve çok yağmurluydu evet,
ama bugün eylülün sonu ve o kadar güzel bir sabah yaşıyoruz ki İstanbul'da !
Ben emekli biri olarak :) artık daha fazla evde duramıyacağımı biliyorum...
İçime kelebek kaçtı ! yuttum bile Onu :)

Bakalım nerelerden sesleneceğiz bir dahaki postta ... tadını çıkartın mümkünse..
Bari  az biraz rahatlayalım şu keder dolu gündemden ....

Çok sevgiler....